Limau Purut

Nama Saintifik: Citrus hystrix DC
Nama lain: Limau purut, Kaffir lime, keiffer lime, Jeruk purut, jeruk limo, jeruk obat, Swangi, Makrut, bai makrut, Fatt-fung-kam, Makgeehoot, Krauch soeuch
Kegunaan:
Daun limau purut banyak digunakan sebagai perasa terutama dalam masakan Thailand seperti tomyam. Daun yang telah dikeringkan juga digunakan dalam pelbagai ramuan perubatan tradisional dan mempunyai aktiviti antihistamina, antipasmodik, dan hipotensi. Daun segar juga berpotensi sebagai sumber yang berkesan sebagai penggalak antitumor atau pencegah kanser. Buah limau purut juga digunakan sebagai pencuci rambut dengan mencampurkannya bersama beluru atau sintok. Air yang diperah dariada buahnya pula digunakan untuk membunuh pacat selain digunakan untuk mencuci mulut dan dikatakan dapat menguatkan gusi. Air perahan juga dikatakan dapat membantu mengatasi zakar yang lemah apabila mencampurkan dengan lada hitam yang ditumbuk dan diminum. Kulit limau purut pula sering dikeringkan dan digunakan sebagai jamu. Minyak pati yang diekstrak dari kulit limau purut dan daun didapati mempunyai aroma yang khusus dan banyak digunakan dalam aromaterapi, nutraseutikal dan produk penjagaan diri. Minyak pati limau purut mempunyai sifat-sifat antiseptik, astrigen dan antibakteria dimana ia kebnayakkannya digunakan untuk merawat luka, lebam, dan sengatan serangga berbisa.